پنجم بهمن

یک هفته گذشته و من هنوز به حالت طبیعی برنگشته ام. نه می توانم طولانی مدت صفحات لپ تاپ و موبایل و تلویزیون را نگاه کنم نه حوصله ام می گذارد طولانی مدت کتاب بخوانم نه اصلا جان در بدنم مانده که بخواهم تمام روز را سرپا بنشینم. اکثر این روزهایم را خواب تشکیل می دهد. خواب و همه اش خواب و همه اش خواب و همه اش خواب. مقدار کمی تلویزیون، و مقدار کمی هم ادامه ی اسکارلت. همراه با مقادیر زیادی آناناس و عرق بلدرچین و شیره ی بادام و سایر چیزهای مقوی! زین روست که 4 کیلو